Περιδιαβαίνοντας τον κόλπο
Γέρας της Λέσβου και τα χωριά
του συναντάς
αλλεπάλληλες εικόνες φυσικής
ομορφιάς .Σε ένα τέτοιο
όμορφο τόπο πέρασαν και αποτύπωσαν
στον καμβά και σε χαρτί
ζωγράφοι και φωτογράφοι ντόπιοι
και ξένοι όπως είναι
ο Στρατής Αξιώτης , ο Στρατής Γαβαλάς , ο Γιώργος Πέρρος,Ηώ Αγγελη,
Ο Βασίλης
Βαγιάννης ο Μάκης Αξιώτης, η Σαπφώ Βογιατζή
και πολοι νεώτεροι Γεραγώτες
,επίσης εκανε αισθητό το πέρασμα
από τη Γέρα ο Σπύρος
Παπαλουκάς πο μας άφησε
πολλά έργα με εικόνες
από τη Γέρα.

Στις
εικόνες της Γέρας
στέκω και εγω μαγεμένος και
σαν αυτοδίδακτος και είτε
με ζωγραφική
η με τη φωτογραφία δημιουργώ και
σας καταθέτω μικρά
εικαστικά δοκίμια

Στρατής Ζάνταλης


Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα χρωματα του φθινοπωρου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα χρωματα του φθινοπωρου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη, Οκτωβρίου 25, 2017

χρωματα του φθινοπωρου !


                                             Χρώματα  του Φθινοπώρου


Μπορεί  ένας  να βρίσκει  τις  φθινοπωρινές  εικόνες  άσχημες  και μελαγχολικές , αλλά σε κάποιον  άλλον  να τον  μαγεύουν  τα  χρώματα   του φθινοπώρου,   για  έναν  φωτογράφο  νομίζω είναι μια  καλή  εποχή  που μαζί με την Άνοιξη  μας προσφέρουν  μια μαγική  φυσική  χρωματιστή   παλέτα .  Οι  φωτογραφίες είναι από το  αρχείο  μου και είναι από διαφορετικά  μέρη  της πατρίδας  μας .


Στρατής  Ζάνταλης

 






                                                           
Ένας μικρός γλυκός παλιός Σεπτέμβρης
Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης
Μουσική: Παντελής Θαλασσινός
Ένας μικρός Σεπτέμβρης, βάζει τα κλάματα
που στο σχολειό τον πάνε, να μάθει γράμματα
θέλει να παίξει ακόμα, με τ’ άστρα τ’ ουρανού
πριν έρθουν πρωτοβρόχια και συννεφιές στο νου
.
Πρωτάκι σκολιαρούδι
του κλέβουν το τραγούδι
.
Ένας γλυκός Σεπτέμβρης στάζει το μέλι του
σωστό παλικαράκι τρυγάει τ’ αμπέλι του
στα Σπάτα ληνοβάτης στο Κορωπί γαμπρός
να τρέμουν τα κορίτσια στα βλέφαρά του μπρος
.
Φυσάει ο απηλιώτης
κι ο ζέφυρος της νιότης
.
Ένας παλιός Σεπτέμβρης φίλος αχώριστος
καθώς περνούν τα χρόνια γίνεται αγνώριστος
το κόκκινο ραγίζει στα μήλα της ροδιάς
κίτρινα πέφτουν φύλλα στον κήπο της καρδιάς
 
 





































 







 











 



 


 

 
 
 
 






 







































 

 

























 









 
 



 

 


 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 


 







                       Φθινόπωρο σ’ αγάπησα, την ώρα που τα φύλλα
                 πέφτουν, κι αφήνουν τα κλαριά γυμνά για το χειμώνα,
                      που βιάζονται τα δειλινά, κι είναι τα ρόδα μήλα,
–                                        κι είναι τα βράδια μόνα…

                                                                              Ναπολέων  Λαπαθιωτης


















 




































                                                         «Ένα κίτρινο φύλλο σου
φθινόπωρο,
σ’ έναν άνεμο ράθυμο κάθισε
και μ’ ακολούθησε επίμονα.
Το πήρα
και το κρατώ
σαν κάτι συμβολικό από μέρους σου,
σαν φιλικό αυτόγραφο,
ίσως σαν ένα ((ευχαριστώ))
που διόλου μέρος δεν έλαβα
στο καλοκαίρι τούτο…
Το πήρα
κι εξιχνιάζω
τις φετινές προθέσεις σου
απέναντι μου.»
(Κική Δημουλά, Ποιήματα, Ίκαρος)





                                             Και μπήκε ο ήλιος της αυγής ολάρμενος στο σπίτι
                                     και μπήκε ο μήνας Τρυγητής με τα γλυκά σταφύλια
                                     και με τους σκούρτους, τις μουστιές και με το Βάκχο πρώτο,

                                                                                                   Κώστας Βάρναλης