Περιδιαβαίνοντας τον κόλπο
Γέρας της Λέσβου και τα χωριά
του συναντάς
αλλεπάλληλες εικόνες φυσικής
ομορφιάς .Σε ένα τέτοιο
όμορφο τόπο πέρασαν και αποτύπωσαν
στον καμβά και σε χαρτί
ζωγράφοι και φωτογράφοι ντόπιοι
και ξένοι όπως είναι
ο Στρατής Αξιώτης , ο Στρατής Γαβαλάς , ο Γιώργος Πέρρος,Ηώ Αγγελη,
Ο Βασίλης
Βαγιάννης ο Μάκης Αξιώτης, η Σαπφώ Βογιατζή
και πολοι νεώτεροι Γεραγώτες
,επίσης εκανε αισθητό το πέρασμα
από τη Γέρα ο Σπύρος
Παπαλουκάς πο μας άφησε
πολλά έργα με εικόνες
από τη Γέρα.

Στις
εικόνες της Γέρας
στέκω και εγω μαγεμένος και
σαν αυτοδίδακτος και είτε
με ζωγραφική
η με τη φωτογραφία δημιουργώ και
σας καταθέτω μικρά
εικαστικά δοκίμια

Στρατής Ζάνταλης


Πέμπτη, Μαΐου 11, 2017

1η ΛΕΣΒΟΔΙΑΔΡΟΜΗ




                                     

 


 



 



                          Λεσβοδιαδρομές     Λεσβοδιαδρομές   Λεσβοδιαδρομές


       Μια  φωτογραφική  περιήγηση  στη Λέσβο .  




 


 
 

 





                                              
Πουθενά σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου,ο ήλιος και η Σελήνη δε συμβασιλεύουν τόσο αρμονικά,
δε μοιράζονται τόσο ακριβοδίκαια την ισχύ τους,
όσο επάνω σε αυτό το κομμάτι της γης που κάποτε,
ποιος ξέρει, σε τι καιρούς απίθανους,
ποιος θεός, για να κάνει το κέφι του,
έκοψε και φύσηξε μακριά ίδιο πλατανόφυλλο
καταμεσής του πελάγους."




Οδυσσέας Ελύτης





                                                                                  Λέσβος ..






Η Λέσβος με έκταση 1632 τετ.χλμ. είναι το τρίτο σε μέγεθος νησί του Αιγαίου μετά την Εύβοια και την Κρήτη. Απέχει περί τα 190 ναυτικά μίλια από τον Πειραιά και γοητεύει τον επισκέπτη με τους πυκνούς ελαιώνες και τις παραλίες που διαθέτει. Είναι ορεινή, με πλούσια βλάστηση στα ανατολικά και στο κέντρο, ενώ στα δυτικά είναι άγονη και βραχώδης. Εκεί βρίσκεται (περιοχή Σιγρίου) το απολιθωμένο δάσος, που θάφτηκε κάτω από τη λάβα του ηφαιστείου πριν από εκατομμύρια χρόνια   


Προϊστορικά  ευρήματα μαρτυρούν την ανθρώπινη παρουσία στο νησί 3000 χρόνια π.Χ.





Τον 10ο αιώνα π.Χ. εγκαθίστανται στο νησί οι Αιολείς. Η ποίηση και τα γράμματα ανθούν με την Σαπφώ και τον Αλκαίο, τον  Πιττακό ένα από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας



Επί αιώνες αλλάζει ηγεμόνες : Πέρσες, Μακεδόνες, Αθηναίοι, Σπαρτιάτες, Πόντιοι, μέχρι το 80 π.Χ. περίπου, που η Λέσβος  εντάσσεται στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Μέχρι το 961 μ.Χ. που γίνεται η ανάκτηση της Νήσου από τη Βυζαντινή Αυτοκρατία, δυνοπαθεί από την άνοδο του Ισλάμ και τις εκστρατείες των Αράβων. Με την παρακμή του Βυζαντίου, δέχεται επιθέσεις από Τούρκους, Ενετούς

και Σαρακηνούς. Το 1355 το Βυζάντιο παραχωρεί τη  

Λέσβο στους Γατελούζους, μια Γενοβέζικη οικογένεια. Οι Γατελούζοι την διοικούν αποτελεσματικά για ένα αιώνα. Τότε χτίζεται και το κάστρο της Μυτιλήνης που σώζεται μέχρι σήμερα.

Στις 8 Νοεμβρίου του 1912 ο ναύαρχος Κουντουριώτης με τον Ελληνικό στόλο καταλαμβάνει την πόλη της Μυτιλήνης και ένα μήνα αργότερα, μετά από αιματηρή μάχη, απελευθερώνεται ολόκληρη η Λέσβος. Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή του 1922 περίπου 24.000 πρόσφυγες εγκαθίστανται μόνιμα στο νησί.    Κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, Γερμανικά στρατεύματα την καταλαμβάνουν το 1941   Απελευθερώνεται το 1944.

 
 

 


 

                                                                    1η  διαδρομή.

 

Η πρώτη διαδρομή  αρχίζει από  το λιμάνι  της  Μυτιλήνης  περνάει από το κέντρο  τον Μ .Γιαλό, τη Σουράδα,  τη Βαρεία ,Καγιάνι  φτανει στη Χαραμίδα ,Άγιο Ερμογένη ,Σκάλα Λουτρών, Κουντουρδία  ,Λουτρά  και τερματίζει  στο Ακωθ. 

 




 

 


  

 



 





 
 
 
Το άγαλμα της Ελευθερίας βρίσκεται στη Μυτιλήνη, στην περιοχή Τσαμάκια και πιο συγκεκριμένα στη θέση, όπου έως και το 1922 βρισκόταν το φρούριο Καστρέλι. Δημιουργός φέρεται να είναι ο γλύπτης Γρηγόριος Ζευγώλης, ενώ το σχέδιο επιμελήθηκε ο Λέσβιος ζωγράφος Γεώργιος Ιακωβίδης Τα εγκαίνια του αγάλματος έγιναν το 1930.

 

Το  πλοίο έφθασε  
 
 













Μυτιλήνη είναι πόλη κτισμένη στο νοτιοανατολικό άκρο της νήσου Λέσβου. Είναι πρωτεύουσα του νησιού, έδρα του νομού Λέσβου και της περιφέρειας Βορείου Αιγαίου  διοικητικό, εμπορικό και πνευματικό κέντρο με πληθυσμό 27.247 κατοίκους (απογραφή 2001).

, Η έκταση της πόλης είναι σχετικά μεγάλη, αλλά δυσανάλογη ως προς τον πληθυσμό της. Ο σχετικά μικρός πληθυσμός της (27.247 κ.) ως προς την έκταση της οφείλεται στο ότι μόνο το νότιο και το νοτιοδυτικό τμήμα της πόλης έχουν υποστεί τον οικοδομικό οργασμό των δεκαετιών του 80' και του 90' της πυκνής δόμησης - κατασκευής πολυκατοικιών άρα και τη συσπείρωση της πλειοψηφίας του πληθυσμού εκεί, δηλαδή στο 35-40% μόνο όλης της έκτασης της πόλης.Η υπόλοιπη μεγαλύτερη πιο αραιοκατοικημένη έκταση της Μυτιλήνης αντιπροσωπεύεται σχεδόν ακόμη από χαμηλά, παλαιά κυρίως κτήρια, μεταξύ των οποίων πολλά διατηρητέα νεοκλασικά (αρχοντικά) και κάποια δυτικής ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής κτήρια, από τα οποία ξεχωρίζουν .

                                                Χρώματα  από το λιμάνι  της Μυτιλήνης






 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                                   Άγιος Θεράποντας




Ο Ναός μας είναι ο μεγαλύτερος του νησιού μας και αποτελεί κράμα Βυζαντινού και Γοτθικού ρυθμού με στοιχεία Μπαρόκ. Στη θέση του υπήρχε από το 17ο αιώνα ένα μικρό παρεκκλήσι αφιερωμένο στον Άγιο, που εξυπηρετούσε τις λειτουργικές ανάγκες των αρρώστων του “Ξενοδοχειού”, του μοναδικού τότε Φιλανθρωπικού Ιδρύματος, στο οποίο νοσηλεύονταν οι άρρωστοι, έβρισκαν στοργή οι ηλικιωμένοι και στέγη οι άστεγοι και οι ταξιδιώτες. Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πηγές ο πρώτος Ναός χτίστηκε πάνω στα ερείπια αρχαίου οικοδομήματος, που πιθανότητα να ήταν ο ναός του θεού Απόλλωνα ή η σχολή της ποιήτριας Σαπφώς.     Ο σημερινός Ναός άρχισε να χτίζεται στα χρόνια της Τουρκοκρατίας! Οι εργασίες ξεκίνησαν το 1850 επί Μητροπολίτου Μυτιλήνης Καλλινίκου Κυπαρίσση, και εγκαινιάστηκε πολύ αργότερα το 1935 επί Μητροπολίτου Μυτιλήνης Ιακώβου του Α΄. Αρχιτέκτονας ήταν ο διαπρεπής Μυτιληνιός Αργύριος Κων. Αδαλής, μαθητής των δύο Γερμανών αρχιτεκτόνων του Θεόφιλου Χάνσεν και του Ερνέστου Τσίλλερ. Το τέμπλο και τα υπόλοιπα ξυλόγλυπτα φιλοτεχνήθηκαν το 1915 από το Δημήτριο Κόβαλα. Οι εικόνες του τέμπλου είναι έργο της αδελφότητας Ιωασαφαίων Αγίου Όρους και οι υπόλοιπες τοιχογραφίες του Βασιλείου Δαδάκη από την Ανδριανούπολη.  



                                                    Το Δημαρχείο  της  Μυτιλήνης
 
 
 
Διώροφο εκλεκτικιστικό κτίριο, με έντονα νεοκλασσικά στοιχεία. Χτίστηκε το 1900, με δαπάνες του Δήμου, για να στεγάσει τις υπηρεσίες του.

Το κτίριο του παλιού Δημαρχείου βρίσκεται στην προκυμαία της πόλης. Για πολλά χρόνια στέγαζε τις υπηρεσίες του Δήμου.

Σήμερα ο α' όροφος του κτιρίου έχει διαμορφωθεί σε αίθουσα συνεδριάσεων (του Δημοτικού Συμβουλίου) και τελετών, το δε ισόγειο στεγάζει τη Βιβλιοθήκη καθώς και τις διάφορες πολιτιστικές δραστηριότητες του Δήμου.




 
 
 
   Γυμνάσιο  Μυτιλήνης   


Επιβλητικό κτίριο νεοκλασικής αρχιτεκτονικής με κάτοψη σε σχήμα Π. Αποτελείται από τρεις ορόφους: υπόγειο (βοηθητικοί χώροι), ισόγειο (αίθουσες διδασκαλίας) και α' όροφος (βιβλιοθήκη και αίθουσα τελετών). Τα αρχιτεκτονικά στοιχεία της πρόσοψης είναι από λευκό μάρμαρο.

Έργο το Λέσβιου αρχιτέκτονα Αργύρη Αδαλή, που υπήρξε βοηθός των Γερμανών αρχιτεκτόνων Χάνσεν και Τσίλλερ. Η ανέγερση του κτιρίου έγινε τη διετία 1888-1890, με δαπάνες των ευεργετών του τόπου, Μ. Μητρέλια και Ζ. Βουρνάζου. Το 1912 χρησιμοποιήθηκε από τον απελευθερωτικό ελληνικό στρατό.

Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και αποτελεί σημείο αναφοράς των κατοίκων αλλά και πόλο έλξης των επισκεπτών.

 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
       Η  Αστική  αρχιτεκτονική  στη Μυτιλήνης     
 
Αρχοντικά που έχτισαν οι αστοί στα τέλη του 18ου και τον 19ο αιώνα στην Μυτιληνη, επιδεικνύοντας τα κέρδη που συσσώρευαν από το εμπόριο, καθώς η Μυτιλήνη ήταν ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στις αγορές της Ανατολής και τη Δύση. Οι κοσμογυρισμένοι έμποροι της Μυτιλήνης, συνδύασαν την κλασσική ελληνική αρχιτεκτονική με στοιχεία της ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής. Αρχοντικά με λιακωτά, με σκάλες μαρμάρινες, με παραθύρια που βλέπουν στην ανατολή, κι άλλα που παίζουν με τους αγέρηδες. κτήρια με στοιχεία μπαρόκ και ροκοκό.
Σε ολες τις περιοχες της Μυτιλήνης δεσπόζουν διατηρητέα αρχοντικά κτίρια, όπως στη περιοχή της Σουράδας, του Μακρύ Γιαλού και του Κιοσκιού.
Η Σουράδα βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα της πόλης στο δρόμο προς το αεροδρόμιο. Παλαιό θέρετρο των ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων της Μυτιλήνης, άρχισε να οικοδομείται στα τέλη του προηγούμενου αιώνα. Μέχρι τότε υπήρχαν εκεί διάσπαρτοι πύργοι (πρώιμη μορφή οχυρωματικής κατοικίας στη Λέσβο). Από το 1880 και μετά οι εύποροι χριστιανοί αστοί χτίζουν εξοχικές κατοικίες. Αξιοσημείωτη και εντυπωσιακή είναι η αρχιτεκτονική πολλών από αυτών των κτιρίων καθώς είναι εμφανείς οι επιδράσεις και επιρροές από την Ευρώπη.
 
 
 

                                            Σουράδα    

 
Σουράδα είναι η περιοχή που εκτείνεται στο νοτιοανατολικό τμήμα της πόλης. Απλώνεται από την κορυφή του ομώνυμου λόφου προς το Μακρύ Γυαλό (στα βόρεια), τη Χρυσομαλλούσα (στα δυτικά) και το Ακλειδιού (στα νότια). Στην ανατολική της πλευρά δημιουργεί παράλια ζώνη που «βλέπει» στα παράλια της Μικράς Ασίας. Η Σουράδα άρχισε να οικοδομείται στα τέλη του προηγούμενου αιώνα. ). Από το 1880 και μετά οι εύποροι χριστιανοί αστοί χτίζουν εξοχικές κατοικίες πολλές από τις οποίεΜέχρι τότε υπήρχαν εκεί διάσπαρτοι πύργοι (πρώιμη μορφή οχυρωματικής κατοικίας στη Λέσβος επιβιώνουν μέχρι σήμερα. Αξιοσημείωτη και εντυπωσιακή είναι η αρχιτεκτονική πολλών από αυτών των κτιρίων καθώς είναι εμφανείς οι επιδράσεις και επιρροές από την Ευρώπη.
 
 
Σουράδα  Μυτιλήνης .. 
 
 
 

                              Πύργος Κωνσταντίνου Χατζηχριστόφα στη Σουράδα της Μυτιλήνης.
 


 
                          Το αρχοντικό του Σπ.Τζωρτζίδη σε σχέδια του Ας. Φούσκα .
                                                      Χτίστηκε  το 1912


 
Οικία  Οδυσσέα Κουκλέλη





 



 




                                            Χτίστηκε  από τον Φωκ. Λαλέλλη το 1907



                                      Αρχοντικό Γρηγορίου  Σουράδα  1890 περίπου .

 


 

                                         Δήγματα  λαικής   Αρχιτεκτονικής  της Μυτιλήνης.




 

 
                                                                   Πύργος  Φωτιάδη







                                          Οικία Ελπίδας Σιφναίου-Εμμανουήλ.
                                               Περιοχή Ακλειδιού Μυτιλήνης.
                                                        Χτίστηκε το 1911.







                                                                 Καγιάνι - Ταξιάρχες.



700 περίπου μέτρα πάνω από τη θάλασσα  κρεμασμένο από το βράχο που οι ντόπιοι αποκαλούν «Μάρμαρο»,στη βουνοπλαγιά της Αμαλής, ο οικισμός του Καγιανίου ατενίζει τον κόσμο σαν βγαλμένος από τα απόκρυφα της πλάσης.Μια αγκαλιά σπίτια περιποιημένα και καλοβαλμένα με τα κρεμαστά μπαλκόνια τους γεμάτα λουλούδια και στραφταλιστή καθαριότητα, ακολουθώντας αρχιτεκτονικές δομές που μπορεί να μην ακουμπούν σε ένα ενιαίο πλαίσιο ωστόσο αφήνουν στο μάτι μία πρωτόγνωρη ομορφιά και ηρεμία. Όπως χαλαρώνει και το μυαλό συναντώντας τη μπουνάτσα της σκέψης βρίσκοντας λιμάνι στα γραφικά στενοσόκακα και τις ήσυχες γειτονιές του.
Καγιάνι από την τουρκική λέξη "kaya" που σημαίνει "βράχος" ή με την πλέον σύγχρονη ονομασία του «Ταξιάρχες» μιας και το χωριό αποδίδει πολλά στην ηγετική φυσιογνωμία του προστάτη του Αρχαγγέλου Μιχαήλ




                                                                          Βαρειά .
 


Η  Βαρειά  είναι  ένα  πανέμορφο,  πεδινό,  προάστιο  της  Μυτιλήνης,  το  οποίο  βρίσκεται  3,5χιλ.,  νότια  της  πόλεως  και  πλησίον  του  αεροδρομίου  της  νήσου  Λέσβου.

Το καταπράσινο περιβάλλον της το έχει καταστήσει ένα από τα πιο πυκνοκατοικημένα προάστια της πόλης. Περιδιαβαίνοντας τους ήσυχους δρόμους θα συναντήσει κανείς τα παλιά νεοκλασικά κτίρια να εναλλάσσονται αρμονικά δεμένα με τα καινούρια κτίσματα και τα μικρά ξωκλήσια εκεί από αιώνες για να θυμίζουν ότι η Βαρειά  ήταν προπύργιο της Χριστιανοσύνης και του  πνεύματος . Ακόμα σώζονται παλιοί χαρακτηριστικοί πύργοι ,όπου περνούσαν τα καλοκαίρια τους οι εύποροι στα χρόνια των Γατελούζων. Στα χρόνια αυτά η περιοχή φημιζόταν για το υγιεινό κλίμα της.Στην  περιοχή  της  Βαρειάς  γεννήθηκε  ο    πασίγνωστος  πλέον,  λαϊκός,  αυτοδίδακτος,  ζωγράφος  Θεόφιλος  Χατζημιχαήλ  και  εκεί, μέσα σε ένα μεγάλο ελαιόκτημα - δωρεά του Λέσβιου τεχνοκρίτη των Παρισίων, Στρατή Ελευθεριάδη - Τεριάντ βρίσκονται και τα ομώνυμα  μουσεία Θεοφίλου και μοντέρνας τέχνης.
 




 









Μουσείο Θεοφίλου 

Το Μουσείο Θεοφίλου ανεγέρθηκε το έτος 1964 σε ένα προάστιο της Μυτιλήνης, τη Βαρειά, εκεί όπου γεννήθηκε και πέρασε τα παιδικά του χρόνια ο λαϊκός αυτοδίδακτος ζωγράφος Θεόφιλος Χατζημιχαήλ (1867-1934), με έξοδα του Μυτιληνιού, φημισμένου καλλιτεχνικού εκδότη στο Παρίσι, Στρατή Ελευθεριάδη (Tériade).   Το 1965 ο Tériade το δώρισε στον Δήμο Μυτιλήνης μαζί με 86 πίνακες του Θεόφιλου από την ιδιωτική του συλλογή και από τότε λειτουργεί ως δημοτικό μουσείο. Το κτήριο είναι κτισμένο με μυτιληνιά πέτρα, που ταιριάζει απόλυτα με τον απέραντο ελαιώνα που το περιβάλλει.  Αποτελείται από τέσσερις συνεχόμενες αίθουσες, μέσα στις οποίες υπάρχουν 86 ζωγραφικοί πίνακες του Θεόφιλου από τα τελευταία έξι χρόνια της ζωή του. Την έκθεση επιμελήθηκε ο Γιάννης Τσαρούχης.   Τα θέματα των πινάκων είναι παρμένα από την ιστορία, τη μυθολογία και τη λαογραφία. Αναπαριστά επίσης σκηνές από την καθημερινή ζωή, ενδυμασίες, τοπία κ.ά

                                        https://www.youtube.com/watch?v=sOhNYIiqRw0
 

 
 
 

Η  Άγια  Παρασκευή στο  χώρο του μουσείου  
 
 
                                                                

                        Μουσείο - Βιβλιοθήκη Στρατή Ελευθεριάδη - Teriade . .  

 
 


Το Μουσείο - Βιβλιοθήκη Στρατή Ελευθεριάδη - Teriade, άνοιξε τις αίθουσες του στο κοινό τον Αύγουστο του1979. Είναι μοναδικό στο είδος του και μπορούμε να το αποκαλέσουμε «ανοιχτό βιβλίο», αφού επιφυλάσσει στον επισκέπτη περιπλανήσεις κι πνευματικά ταξίδια.
Στεγάζει, διαφυλάσσει και παρουσιάζει το σύνολο του εκδοτικού έργου του εμπνευσμένου, μοναδικού αυτού ανθρώπου και καλλιτέχνη. Στις αίθουσες του μουσείου εκτίθενται έργα γνωστών καλλιτεχνών. Αντίτυπα των « Μεγάλων Βιβλίων » και VERVE με λιθογραφίες των Σαγκάλ, Ματίς, Πικάσο, Λεζέ κ.α. καθώς και αντίγραφα μεσαιωνικών χειρογράφων.     Εκτός από τη μόνιμη έκθεση του συνόλου του Εκδοτικού Έργου του Στρατή Ελευθεριάδη-TERIADE, το Μουσείο πραγματοποιεί αναδρομικές εκθέσεις Εικαστικών Τεχνών, εκδόσεις και άλλες συναφείς προς το χαρακτήρα του πολιτιστικές εκδηλώσεις

                                                     Ακρογιάλια  μέχρι την  Χαραμίδα
 
 
 

 

 

 
 
 
 

 Η Χαραμίδα βρίσκεται πολύ κοντά στην πόλη της Μυτιλήνης, συγκεκριμένα 12 χλμ. από το αεροδρόμιο της Λέσβου "Οδυσσέας Ελύτης". Πρόκειται για ένα από τα ομορφότερα μέρη της Λέσβου, αφού συνδυάζει βουνό και θάλασσα
 



                                                                  Αι  Ερμογένης

                                Πανέμορφο ξωκλήσι χτισμένο σε βράχο με θέα καταπληκτική.
                               Ο Άγιος Ερμογένης βρίσκεται σε απόσταση 23 χλμ. από τη Μυτιλήνη.
                                Είναι ένας γραφικός όρμος, κοντά στην είσοδο του κόλπου της
                     Γέρας, που ξεχωρίζει για το φυσικό του κάλλος και την καθαρότητα των νερών του

     






 

                                                               Λουτρά..

 

Χωριό με παραδοσιακό χρώμα και λιθόστρωτα ανηφορικά δρομάκια, τα Λουτρά είναι χτισμένα αμφιθεατρικά σε περιοχή κατάφυτη από ελιές. Επίνειό τους είναι η Σκάλα Λουτρών, κοντά στην είσοδο του κόλπου της Γέρας, σε περιοχή με ιχθυοτροφεία. Τα Λουτρά έχουν 1.118 κατοίκους. Απέχουν 7,5 χλμ Ν από τη Μυτιλήνη.

                                                                Σκάλα Λουτρών
            

                                                                       

                                                               Κουντουρδία .

 

Η Κουντουρουδιά βρίσκεται κοντά στη Σκάλα Λουτρών.   Πρόκειται για ένα μικρό, ήσυχο λιμανάκι Από τον προ-προηγούμενο αιώνα, η Κουντουρουδιά επικοινωνεί με το Πέραμα με θαλάσσια «συγκοινωνία». Άλλωστε, πριν την κατασκευή του δρόμου που ενώνει οδικώς τη Μυτιλήνη με τον κόλπο της Γέρας, αυτή ήταν και ο μόνος τρόπος μετάβασης των κατοίκων από τη μία πλευρά του κόλπου στην άλλη.



 

 

  




                                                                            Ακώθ  Λουτρά