ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ ΔΟΚΙΜΙΑ: Ιουλίου 2013

Ο Μάκης Αξιώτης είναι ένας σημερινός Μίλτης Παρασκευαιδης Ο Μάκης με λίγα λόγια ενδιαφέρεται σε ότι ζούσε, ζει , και κινείται στη Λέσβο. Είναι γιατρός

χειρούργος στο νοσοκομείο της Μυτιλήνης πατέρας του ήταν ο ζωγράφος Στρατής Αξιώτης . Από μικρός πνεύμα ερευνητικό και ανήσυχο μάζευε υλικό οπού το 1987 με τη βοήθεια του Παγγεραγωτικού Αθηνών εκδίδει το πρώτο του βιβλίο .

Στα χνάρια τα παλιά που είναι ένα οδοιπορικό έρευνας αρχαιολογικού ενδιαφέροντος στη περιοχή γύρω από τον κόλπο Γέρας και των χωρίον του.

Άλλη μια σημαντική εργασία του είναι το δίτομο έργο του < Περπατώντας στη Λέσβο > στο όποιο περιγράφει ότι υπάρχει στο νησί . Είναι μια σοβαρή δουλεία που αναφέρεται στη βιβλιογραφία της Λέσβου σε αρχαιολογικά βιβλία , στα πανεπιστήμια Πρίνστον και Οξφόρδης. Έχει γράψει και άλλα βιβλία για τις βρύσες τα γεφύρια και την ερπετοπανίδα του νησιού. Άλλη μια σημαντική έκδοση είναι και η διδακτορική διατριβή του για το τμήμα Πολιτιστικής Τεχνολογίας του Πανεπιστήμιου για τους υδρόμυλους της Λέσβου . Εκδόσεις Αιολίδα.

Παράλληλα με όλα αυτά ζωγραφίζει ,γραφεί ποίηση , έχει κάνει δυο ατομικές εκθέσεις και έχει λάβει μέρας σε πολλές ομαδικές εκθέσεις με βασική θεματογραφία είναι τα τόπια της Λέσβου τα οποία παρουσιάζει με ελαιογραφίες και ακουαρέλες .Επίσης εκδίδει μια σατιρική φυλλάδα (Μασέλα ή ναυς) με σκίτσο και ποίημα στη ντοπιολαλιά . Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων λογοτεχνών , του ICOMOS. Και μέλος των γιατρών καλλιτεχνών. Τα θέματα του και στα βιβλία και στα άρθρα του χρησιμοποιεί δικό του φωτογραφικό αρχείο που είναι πλούσιο και πολύτιμο και τα τεκμηριώνει με δικά του σχέδια και χάρτες.

Έχει για οκτώ χρόνια εκπομπή στο τοπικό κανάλι με τίτλο «Οδοιπορικό στη Λέσβο» και για 14 χρόνια σελίδες στις εφημερίδες Εμπρός, Αιολικά και Δημοκράτης Μυτιλήνης. Αρθρογραφεί στον τοπικό και συλλογικό τύπο και δίνει διαλέξεις και ,συμμετέχει στις συζητήσεις οπού γίνονται σε Λεσβιακά και ιατρικά θέματα. . Τι βάζει πάνω απ' όλα; Θεωρεί ότι κάποιος δίνει το εαυτό του ή διώχνει τις εμμονές του με τη ζωγραφική ή με την ποίηση. Τα άλλα είναι θέμα αποκωδικοποίησης. Βρίσκεις κάτι που υπάρχει (αρχαία, φυτά κλπ.). Ζωγραφική ή ποίηση όμως είναι ο εαυτός σου. Του αρέσει πολύ ο τόπος του. Θέλει όπου γυρίσει το βλέμμα του να ερμηνεύει αυτά που υπάρχουν. Να περπατάς και να ξέρει να βλέπει το εύρος και την ομορφιά του κόσμου…

Με τον Αξιώτη στα Χνάρια της Γέρας

Κάθε κατοικημένη περιοχή, ακόμα και το μικρότερο χωριό ή οικισμός, έχει τη δική του ιστορία, μας λένε οι ιστορικοί και οι ερευνητές. Πολλά στοιχεία που τα προσπερνάμε καθημερινά, υποτιμώντας τα,είναι σημαντικά αν συνταιριαστούν μαζί με άλλα. Είναι η ιστορική συνέχεια του τόπου. Οι ψηφίδες ενός μωσαϊκού που δείχνουν την τοπική Ιστορία μιας περιοχής.

Στην περιοχή μας, τη Γέρα, με τα έξι χωριά, τους οικισμούς, τον κόλπο και τη μεγάλη γεωγραφική έκταση έχουν αφήσει έντονα τα χνάρια τους οι προπάτορες μας κι ο χρόνος. Αυτά ακολούθησε ο συντοπίτης μας συγγραφέας Μάκης Αξιώτης. Περπάτησε βήμα βήμα, συγκέντρωσε το υλικό, το ταξινόμησε, το επεξεργάστηκε και το έδωσε σε μας με το βιβλίο του Στα χνάρια τα παλιά. Η έκδοσή του έγινε το 1987, από τον ΠαγγεραγωτικόΠολιτιστικό Σύλλογο της Αθήνας. Η δραστηριότητα αυτή του συλλόγου ήταν μια σημαντική πολιτιστική πράξη, αρκετά πριν υπάρξουν οι γνωστές χορηγίες.

Το βιβλίο χωρίζεται σε τέσσερις ενότητες.α) Ο Κόλπος, β) Δυτική παραλία, γ) Βόρεια παραλία, δ) Ανατολική παραλία. Στο Παράρτημα γίνεται αναφορά στο Αρχαίο οχυρό των Λουτρών, στη Μάνα της Γέρας, στο Καστρί στα Μέτια και στο Παλιόκαστρο Γέρας. Ο συγγραφέας μάς παρουσιάζει ότι έχει ανακαλύψει για το κάθε χωριό, οικισμό και αγροτική περιοχή. Η περιγραφή του είναι αναλυτική, με λεπτομέρειες και ακριβής. Δεν αρκείται στα χωριά της Γέρας αλλά επεκτείνεται και σε όλα τα γειτονικά, της δυτικής και ανατολικής πλευράς. Την έρευνά του αυτή, καθώς είναι γνωστό, την επέκτεινε στη συνέχεια σε όλο το νησί της Λέσβου.

Όπως γράφει, ζωντανά, τις περιγραφές του νιώθεις πως βρίσκεσαι δίπλα του, συνοδοιπόρος. Συναντάς σπασμένα αρχιτεκτονικά μέλη, γκρεμισμένα κάστρα, ναούς, λατομεία, όστρακα αγγείων, παλιά πατητήρια,επιγραφές κι ότι άλλο κατάγραψε ο Αξιώτης. Το σημαντικό συνοδευτικό υλικό του βιβλίου είναι τα σχέδια και οι χάρτες, σχεδιασμένα από τον ίδιο.

Αυτό “το έργο προσφέρεται όχι μόνο ως σημαντική μάθηση του παρελθόντος του τόπου μας, αλλά και ως κείμενο νοσταλγικής αναπόλησης και λυρικής διάθεσης”, γράφει ο Τάκης Πανταζής στον πρόλογο του βιβλίου. Και ως τέτοιο ας το μελετάμε.

Το βιβλίο αυτό του Αξιώτη είναι το πρώτο του εξέδωσε. Τα επόμενα χρόνια ακολούθησαν αρκετά άλλα με οδοιπορικά, μελέτες,μονογραφίες και ποίηση.

Αριστείδης Καλάργαλης